Przez Świstówkę 

Trzeba iść w lewo, 
podciąć ukośnie kosówki i ostatnie limby. 
Grozi deszcz. 

Z góry 
piękne byłoby Morskie Oko gdybyśmy mieli słońce. 

Juhas krzyczy w przestrzeń odartą z widoku 
twardy na mgle jak kamień na asfalcie. 
Dyrygując harmonią krowich dzwonków 
wyraźny i propagandowy 
nieruchomieje na oglądanym onegdaj plakacie. 

[Z tej uboczy ześliznął się narciarz 
w strzępach w kryptę żlebu]. 

Jeszcze kilka zakosów strącić między głazy z echem 
Ostrożnie! 
Przepaść 300m. 
Potok rozbija się o las. 

Ale tam, 
patrzaj! 
Wysoko 
związane postronkiem Siklawy 
na szarej tacy deszczu: 
Pięć Stawów.