SZTUKA DŁUBANIA
Jak osiągnąć pełną satysfakcję. Dla chcących odkryć swoje ciało i żyć w zgodzie z nim.
Czy dłubanie jest niezbędne w pełnym życiu człowieka? 

Dłubanie jest czynnością naturalną, daną nam przez naturę, aby przysporzyć nam radości w życiu. Jest także zarazem sprawą w pełni ludzką, gdyż żadne zwierzę nie dłubie tak jak my. Spójrz, jaki dyskomfort powstaje, gdy odczuwasz potrzebę dłubania i nie możesz tego uczynić? Powoduje to ciągły stres, wzrastanie napięcia i w końcu uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie. 

Czy dłubanie jest niezbędne w pełnym życiu człowieka? 

Dłubanie jest czynnością naturalną, daną nam przez naturę, aby przysporzyć nam radości w życiu. Jest także zarazem sprawą w pełni ludzką, gdyż żadne zwierzę nie dłubie tak jak my. Spójrz, jaki dyskomfort powstaje, gdy odczuwasz potrzebę dłubania i nie możesz tego uczynić? Powoduje to ciągły stres, wzrastanie napięcia i w końcu uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie. 

 Historia stosunku do dłubania. 

Mentalność antyczna ujmowała człowieka w pełni jego człowieczeństwa, jako harmonię duszy i ciała. Dopiero ciemnota wieków średnich, władza kleru wprowadziły do kultury lęk przed cielesnością. To co wiązało się z ciałem było złe i grzeszne. 
Funkcje ciała zepchnięto na margines życia. Stały się "nieprzyzwoite", trzeba było je ukrywać, dokonywać w separacji od 
społeczeństwa. Dopiero XX w. przyniósł przełom w pojmowaniu tych spraw. O tym co ludzkie - gdyż skoro jesteśmy ludźmi, to 
nic co ludzkie nie jest nam obce - zaczęto mówić, zaczęto to praktykować jawnie, bez wtrącania ludzi w bezsensowne konwenanse i wyrzuty sumienia, by mogli żyć pełnią życia, korzystać z radości istnienia, żyć zgodnie z naturą. Tabu zostało przełamane.

Budowa narządów 
 
Anatomia pipalca i waginosa w przekroju 
Przegląd pozycji 

Można, oczywiście, dłubanie praktykować w samotności. Jest to wręcz niezbędne w sytuacjach, gdy w danym momencie nie mamy do dyspozycji partnera, a odczuwamy taką potrzebę. Jednak dłubanie przy pomocy własnej ręki, lub dostępnych w sklepie dłubatorów (patrz rys.) 
 

Dłubator zwany watnym pączkiem
 
znacznie zawęża możliwości i nie daje pełnej satysfakcji. Zróżnicowanie pozycji umożliwia dokładniejsze wydłubanie, głębszą penetrację wszystkich zakamarków.
Pozycja klasyczna - twarzą w twarz, na stojąco, siedząco lub leżąco. Ta niezbyt wyrafinowana pozycja ma tę zaletę, że można obejmować rękami partnera. 
 
Dłubanie po misjonarsku
Pozycja od tyłu - twarzą w dół lub w górę. Penetracja jest niezbyt głęboka, ale partnerzy stykają się niemal całym ciałem. Obie opcje możliwe są do wykonania też w wariancie na boku. 
 
Dłubanie na pieska
Pozycja 69 - z zagiętym palcem. Umożliwia stymulację przedniej ścianki kanału. 
 
Dłubanie w pozycji matematycznej
Stymulacja na dwie dziurki. 

Można wykorzystać jednocześnie dwa sąsiadujące otwory - na dwa sposoby: 
1. Stymulacja raz jednej, raz drugiej dziurki 
2. Stymulacja obu dziurek na raz przy pomocy dwóch rąk - możliwa w pozycjach nr 1,3,5.

Utylizacja wydłubin 

Najpiękniesze i najbardziej wzmagające harmonię związku jest umieszczanie wydłubin z powrotem w ciele własnym i partnera - poprzez oral. Jeśli jednak ktoś nie chce mieć bezpośrednio kontaktu z wydłubinami, może stosować gumową rękawiczkę. Chroni ona też przed chorobami przenoszonymi tą drogą. 

Psychologia dłubania. 

Pamiętajmy, że bardzo ważne jest zgranie kontaktu fizycznego z duchowym. Dłubanie jest najpiękniejsze w związku dwojga kochających się ludzi.

imejlgóraZMWZ: nr 14
[What our brednya is?][mejle SLO-fcuff][O dyskomfortach absolutnej exystencji][Drawa jesienią][Pacyfka cytuje klasyków][Vocabularius bredniae subniebusheviensis][Zabawy polonistyczno-słowotórcze] 
[óczelniane óroki][ONANAGRAMY][The Creation][Humor Chrześcijański][W następnym numerze] 
Copyright (C) Z Marchewką W Zębach, Scyfrzona Version 1998
All rights perverted.